Dzisiejsze pojęcie literatury jeszcze nie istniało, pisanie sztuk trak­towano jako działalność teatralną, i to właśnie najszlachetniejszą i najważniejszą, bo dostarczającą aktorowi treści, którą on tylko wykonuje. Utrwa­lone nieco później, a stosowane jeszcze do nie­dawnych czasów terminy tak charakterystyczne, jak sztuka dramatyczna, artysta dramatyczny, szkoła dramatyczna (na oznaczenie aktorstwa, aktora i szkoły teatralnej), wynikły właśnie z takiego pojmowania twórczości.Społeczny prestiż zawodowego aktora był bardzo niski. Amatorem mógł być nawet wielki pan, natomiast zawodowe aktorstwo było poniżające,przez zarobkowy charakter, i prżez osławę środo­wiska, za którym ciągnęła się fatalna reputacja sta­rożytnego mima.